Gdy jesteśmy zdenerwowani, zmęczeni, przeciążeni pracą, gdy mamy wykonać ważne zadanie lub gdy mimo naszych wysiłków coś nam nie wyszło, mówimy, że jesteśmy zestresowani. Stres kojarzy nam się zawsze z czymś przykrym, nieprzyjemnym, trudnym do zniesienia.
Stres od początku istnienia człowieka pełnił funkcję przystosowawczą. Przygotowywał do walki bądź ucieczki, powodując mobilizację organizmu poprzez między innymi wzrost poziomu adrenaliny, który zwiększa ilość glukozy we krwi i tempo akcji serca, zwęża naczynia krwionośne skóry, mięśni szkieletowych, mózgu i narządów wewnętrznych, tym samym pomaga przetrwać, przeżyć.
Sytuacje, na które reagujemy stresem:
zagrożenie – gdy ktoś lub coś narusza cenioną przez nas wartość, wartość ta może mieć charakter fizyczny (zagrożenie życia czy zdrowia jednostki), jak też społeczny (zagrożenie pozycji społecznej, kompromitacja, krytyka);
przeciążenie – gdy wykonujemy czynności na granicy swoich możliwości fizycznych i psychicznych, podejmujemy działania wymagające zbyt wielkiego wysiłku;
zakłócenie – gdy nie jesteśmy w stanie zrealizować skutecznie podjętych zadań, ze względu na wiele przeszkód pojawiających się w trakcie ich realizacji;
deprywacja – gdy nam czegoś brakuje albo coś tracimy, brak lub strata mogą mieć charakter fizyczny lub psychiczny, np. brak pokarmu lub izolacja jednostki od innych, odosobnienie.
Dzisiaj stres, z powodu dużej liczby zdarzeń trudnych, z jakimi się na co dzień spotykamy, zaczyna przynosić coraz więcej negatywnych efektów w naszym życiu. Dlatego umiejętność radzenia sobie z nim jest obecnie tak ważna dla naszego zdrowia fizycznego i psychicznego. O konstruktywnych sposobach radzenia sobie ze stresem opowiem w następnych odcinkach.
Marta Jezierska,
psychoterapeutka, psycholog
Pełnia Ośrodek Psychoterapii
i Rozwoju
www.whipnozie.com
tel. 780 071 107
