14 września, w Muzeum Więzienia Pawiak, odbyło się spotkanie poświęcone publikacji przygotowanej przez Państwowe Muzeum na Majdanku i wydawnictwo Prószyński i S-ka.
Nasza bohaterka, Pani Danuta Brzosko-Mędryk, urodziła się w Pułtusku w 1921 r. Podczas okupacji uczestniczyła w tajnym kursie licealnym prowadzonym przez grono pedagogiczne Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Warszawie. Została dwukrotnie aresztowana przez gestapo. Po raz pierwszy 16 lipca 1940 r. podczas egzaminu maturalnego w mieszkaniu przy ulicy Śniadeckich w Warszawie. Razem z koleżankami i nauczycielkami została osadzona w więzieniu na Pawiaku, gdzie udało jej się zdać ustny egzamin maturalny w trakcie więziennego spaceru (!)
Po 3 tygodniach spędzonych w więzieniu śledczym Pawiak (ul. Dzielna 24/26), została zwolniona. Po raz drugi zatrzymano ją w związku z działalnością w ZWZ-AK w domu rodzinnym przy ulicy Mokotowskiej w Warszawie w sierpniu 1942 r. Po pięciomiesięcznym pobycie na Pawiaku, 17 stycznia 1943 r. została wysłana do niemieckiego obozu koncentracyjnego Majdanek (KL Lublin).
Początkowo pracowała w kolumnie podwórzowej (tzw. Hoffkolonne), oraz jako sprzątaczka w barakach załogi SS (Reininungskommando). Później zatrudniono ją w szpitalu obozowym na rewirze dla kobiet, w charakterze pielęgniarki. Była też pierwszą spikerką fikcyjnego Radia Majdanek.
To unikalne przedsięwzięcie miało na celu zorganizowanie takiej formy rozrywki kulturalnej, która umożliwiłaby choć chwilowe oderwanie się od realiów życia obozowego. Od tej pory w bloku więźniarek przywiezionych z więzienia Gestapo na Pawiaku codziennie nadawano pełne humoru audycje poranne i wieczorne.
„Hallo, hallo! Koleżanki! Obecnie lansujemy nową i bardzo oryginalną modę: sukienki wyłącznie w ciemnoniebieskie i szare pasy (…). Pończochy obecnie nosi się od pary. Jeśli jedna jest czarna, to druga beżowa, albo jedna brązowa a druga jasnopopielata (…). Pantofle modne są na grubej, drewnianej podeszwie, wierzch z papierowego płótna (…). Zamiast kapeluszy nosi się obecnie wszelakiego rodzaju chustki, raczej nie jaskrawe możliwie ciepłe. Na tym kończymy komunikat mody”.
Ryzykując życie, robiła również notatki dotyczące funkcjonowania obozu, a sporządzone potajemnie zapiski przemycała na wolność dzięki pomocy cywilnych robotników zatrudnionych na terenie Majdanka.
W kwietniu 1944 r. Danuta Brzosko-Mędryk została deportowana do KL Ravensbrück, stamtąd zaś odesłano ją do Komanda Lipsk, podobozu KL Buchenwald
Po wojnie Danuta Brzosko ukończyła studia na Wydziale Stomatologii Uniwersytetu Łódzkiego. Była świadkiem podczas toczącego się w Nowym Jorku procesu ekstradycyjnego byłej nadzorczymi z KL Lublin Herminy Braunsteiner-Ryan oraz w procesie członków załogi Majdanka w Düsseldorfie. Jej wspomnienia, m.in. „Niebo bez ptaków”, „Czy świadek szuka zemsty?”, „Matylda”, są nieocenionym źródłem wiedzy o historii KL Lublin i niemieckiej okupacji.
Marta Grudzińska z Państwowego Muzeum na Majdanku i Joanna Gierczyńska z Muzeum Więzienia Pawiak, w rozmowie z Justyną Dżbik-Kluge, opowiedziały kim była główna bohaterka, Pani Danuta Brzosko-Mędryk.
Informacje źródłowe ze strony: majdanek.eu/pl